We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Σ​τ​η μ​ε​γ​ά​λ​η π​α​ρ​α​λ​ί​α

from 140318 by κτίρια τη νύχτα

/

lyrics

Στη μεγάλη παραλία τώρα
καίγεται το σώμα μας.
Ας είχα ένα όπλο τώρα,
κάποιον να σκότωνα
και μετά να τον έθαβα
στις θίνες της άμμου
και η μεγάλη παραλία τότε
θα ήταν το σπίτι μου στα όνειρά μου
όπως εκείνο το διαμέρισμα
που άφησα απότομα,
όπως εκείνος ο φίλος μου
που με έριχνε στο πάτωμα.
Και τώρα ονειρεύομαι
πως του ξαναμιλάω,
τριγυρνώντας στο διαμέρισμα
που σιγά σιγά ξεχνάω.
Κρατάω μια βαλίτσα
που νομίζω ότι έχω βάλει
όλα αυτά που χρειάζομαι,
μα κάτι μέσα μου αμφιβάλλει.
Κι αν δε μου λείψει τίποτα,
αυτή είναι η φυλακή μου.
Τόσες ώρες προετοιμασίας
χωρίς καμία σημασία.
Η λύση της εξίσωσης
με βγάζει πάλι μόνο
με καθαρότερες λέξεις
και μεγαλύτερο πόνο.
Έλεγα «θ’ αλλάξω τη ζωή μου»
κι άνοιγα μια πόρτα να γλυτώσω
κι έφτασα στα μισά του δρόμου
μόνο για να διαπιστώσω
ότι οι πορείες στον χάρτη
είναι μια οφθαλμαπάτη
και η ζωή μου είναι μια γάτα
που κυνηγάει την ουρά της.

Κι όταν κάποιος πεθαίνει
μια νέα Χιροσίμα συμβαίνει,
αλλά σκάει μονάχα
σε συγκεκριμένα διαμερίσματα.
Μερικές φορές ξεχνιέται,
άλλες, κόβει αλυσίδες,
μα τις πιο πολλές φορές
μένουνε ίδια όλα όσα είδες.
Μένουμε τα ίδια άσχημα τέρατα
όπως αυτό που περπατάει
στη μεγάλη παραλία τώρα
κι ενός άλλου τον χώρο ζητάει.
Αχ, πόσο θα ’θελα μια μέρα
να γινόταν το χέρι μου όπλο
να σημάδευα το τέρας,
να το έριχνα κάτω
και μετά να το έχτιζα
μέσα στο ίδιο του το σπίτι
-μια προεξοχή που δεν υπήρχε,
αλλά κανείς δε θα προσέξει.
Ύστερα θα κοιμηθώ
στο δικό του δωμάτιο,
πάνω στην άμμο,
δίπλα σε σένα.

credits

from 140318, released September 15, 2018

license

all rights reserved

tags

If you like κτίρια τη νύχτα, you may also like: