We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Κ​α​θ​ώ​ς ξ​η​μ​ε​ρ​ώ​ν​ε​ι η Δ​ε​υ​τ​έ​ρ​α

from Σ​Υ​Γ​Κ​Ε​Κ​Ρ​Ι​Μ​Ε​Ν​Α Δ​Ι​Α​Μ​Ε​Ρ​Ι​Σ​Μ​Α​Τ​Α by κτίρια τη νύχτα

/

lyrics

Καθώς ξημερώνει η Δευτέρα
ζωγραφίζω στο βιβλίο τ’ όνομά σου
με το αίμα απ’ το κομμένο μου χέρι.
Θέλω να ξαπλώσω στα πλακάκια
ακίνητος να αγγίζω τη φορμάικα της καρέκλας
τι άλλο μένει να γίνει

καθώς ξημερώνει η Δευτέρα
και ζωγραφίζω στο βιβλίο τ’ όνομά σου
με το αίμα απ’ το κομμένο μου χέρι.
Θέλω να καρφώσω το μολύβι
στο στομάχι μου, να κόψω
αυτό τον κόμπο που με πνίγει
τι άλλο μένει να γίνει

καθώς ξημερώνει η Δευτέρα
και ζωγραφίζω στο βιβλίο τ’ όνομά σου
με το αίμα απ’ το κομμένο μου χέρι.
Αύριο το πρωί θα με περιμένουν πάλι

οι συμμαθητές μου
που μια μέρα θα γίνουν κι αυτοί
σαν κι εκείνους που σήμερα μισούνε.
Κι ο πιο καλός μου διπλανός
θα θέλει να σε ξεκάνει
απλώς επειδή θα μπορεί να το κάνει
και να σ’ ανταλλάζει με μεγάλη άνεση
με κάποιον που σου μοιάζει
ρυθμισμένο για καλύτερη επίδοση.
Στην επόμενη είδηση
μαθαίνεις για τον φίλο σου
που ’χε χαθεί εδώ και χρόνια
ότι βουτάει απ’ το μπαλκόνι του,
μα εγώ τον βλέπω να πετάει
και να κρατιέται από πολύχρωμα μπαλόνια.
Πριν του λιώσουνε τα πόδια με το ίδιο σφυρί
και να γλιστράει τόσο κάτω, που μετά να λέει:
«Δεν προλαβαίνω κάτι άλλο να αλλάξω,
ούτε να φτιάξω κάτι όμορφο,
γι’ αυτό θα σου χαλάω τη βόλτα»,
σπάσ’ του τα κόκκαλα στα δύο
σπάσ’ του τα κόκκαλα στα δύο
σπάσ’ του τα κόκκαλα στα δύο.

credits

license

all rights reserved

tags

If you like κτίρια τη νύχτα, you may also like: