We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.
/

lyrics

Τα διαστημόπλοια
πετάνε μπομπονέλες
κι εγώ θέλω να σε δω γυμνή

γι’ αυτό θα κάψω τη στολή σου
και στις στάχτες της θα τρίψω
τη μούρη του διευθυντή

που κλωτσάει το στομάχι μου
μπροστά σε όλους τους άλλους
γιατί δεν είμαι καλό παιδί.

Θα σου σπάσουμε τα δόντια,
θα σου κλέψουμε τα ρούχα
να δεις ποιοι είναι οι πιο παλιοί.

Κάθε ώρα είναι στην κόλαση
ο γυαλάκιας της παρέας,
μα αυτός μια μέρα θα εκδικηθεί

στα χαρτιά της Εφορίας
στην ταμπέλα του γραφείου.
Βλέπεις, θα ’χει τακτοποιηθεί.

Τώρα έχει να διαλέγει
μες στους πιο μεγάλους κώλους
με ποιον θα ξυπνάει κάθε πρωί.

Περιζήτητο ρομπότ
χειροβομβίδα πορτοφόλι
για όποια θέλει οικογένεια και παιδί.

Αγάπη με χρονοδιακόπτη,
πόδια ανοίγουν δίχως αίμα,
έτσι ρε χύνουν τα ανδροειδή.

Κι αν υπάρχει υποψία
πως της λείπει πάντα κάτι,
τότε θα πάει σε ψυχαναλυτή.





Θα σου κοστίσει ακριβά
η μονάκριβή τους κόρη
γιατί η ζωή είναι σκληρή

είναι όπως στο προαύλιο
που παίζουμε όλοι μπάλα
με το κομμένο του αυτί

που το έσκισε η δασκάλα
πριν μοιράσει τα παιχνίδια
σε μια πολύχρωμη γιορτή:

Ντυμένη μπαλαρίνα
μπαίνεις κάτω απ’ το τραπέζι κι εσύ
«για να μη μας δει κανείς».

Τα διαστημόπλοια
πετάνε μπομπονέλες
κι εγώ θέλω να σε δω γυμνή.

credits

license

all rights reserved

tags

If you like κτίρια τη νύχτα, you may also like: